بیوگرافی شایان مصلح و همسرش + عکس و فیلم توهین به اهل سنت

بیوگرافی شایان مصلح بازیکن پرسپولیس

شایان مصلح فوتبالیست جوان کشومان  4 تیر ماه 1372 در شهر رودبار استان گیلان دیده به جهان گشود

نام کامل او علی (شایان) مصلح تکلیمی است، دانشجوی مهندسی صنایع در مقطع لیسانس درس میخواند ،

طبع شاعری دارد و به شایان سرخ پوست معروف است و و در پست دفاع چپ مشغول است

زندگی شایان مصلح مدافع پرسپولیس

مدافع جوان پرسپولیس درباره از دست دادن پدرش تصریح کرد:هر چه داریم از خداوند و 14 معصوم است.

ما برای عرض ارادت توسل می جوییم. سه سالم بود که پدرم را از دست دادم. روزهای سختی را پشت سر گذاشتم.

امروز خوشحالم به خاطر خوشحالی مادرم. مادرم دیشب اعلام کرد که بگو به پرسپولیس رفتی.

به مادرم هم تبریک می گویم بابت همه زحمت هایش.

شایان مصلح فرزند شهید است و در یک خانواده مذهبی بدنیا امده است و خودش عاشق اهل بیت و مذهبی است

وی فوتبال را در در سن ۹ سالگی وقتی که وارد تیم فوتسال شهدای شهرستان رودبار شد شروع نمود و تا ۱۵ سالگی

به همین منوال فعالیت ورزشی ام را ادامه داد

دوم راهنمایی بودم که بطور حرفه ای ورزش فوتبال را شروع نمود بطوری که در ابتدا روزنامه ها را خریداری می نمود

تا آگهی که تیم ها برای تست منتشر می نمودند را بخواند

از شکستن شیشه های خانه تا فوتبال دسته جمعی با دوستانم در منزلمان و زمانی

هم که توپ نداشتیم با جورابهایمان توپ درست می کردیم و به فوتبال میپرداختیم

اگر آن هم گم می شد، با پرتغال بازیمان را ادامه می دادیم هشت ساله بودم

که تصمیم گرفتم به طور جدی فوتبال را ادامه دهم.

وی میگوید در همان زمان ۱۳ – ۱۴ سالگی به تهران رفتم و بعد از سه ماه فعالیت در یکی از مدارس ورزشی پایتخت،

اولین تجربه فوتبالی ام در تیم پگاه گیلان، رده زیر ۱۴ سال بود که من سه ماه نیز با آنها فعالیت داشته

و تمریناتشان را می رفتم و بعد از آن مجدا به سمت مربی فوتسال برگشتم

باشگاه‌های جوانان
۲۰۰۹–۲۰۱۰	پگاه گیلان
۲۰۱۰–۲۰۱۲	استقلال تهران
۲۰۱۲–۲۰۱۳	داماش گیلان
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۲۰۱۴–۲۰۱۵	داماش گیلان	۷	(۰)
۲۰۱۵–۲۰۱۷	سپیدرود رشت	۵۰	(۱)
۲۰۱۷–	پرسپولیس	۲۰	(۱)

مداحی را از کجا شروع کردید؟

خودش می گوید: مداحی  را از کودکی شروع کردم.

حب اهل بیت(ع) در دل همه ایرانیان است

و برای همین به سمت هیات می‌روند. من هم به واسطه پدر و مادرم این حب اهل بیت(ع) را در دلم داشتم.

اولین باری که میکروفن به دست گرفتم هشت یا نه ساله بودم، در هیاتی که برای بچه‌ها بود و با چادر

مادرهایمان آن را درست کرده بودیم. به مرور زمان در هیات‌های مختلف یا در مسجدمان می‌خواندم و

این مساله تا الان ادامه پیدا کرده است

وی افزود:شعرهایی را که برای مداحی است خودم نمی‌گویم.

اما شعر هم می‌گویم و شعرخوانی هم

در جلسات مختلف داشته‌ام. اما سبک‌هایی که می‌خوانم برای خودم نیست.

معمولا هم سبک‌هایی را می‌خوانم که دوستان دیگرم خوانده‌اند.

در کشورهای عربی وقتی شعر می‌خوانند اسم شاعر را هم در وسط مداحی می‌آورند ولی در ایران این فضا را نداریم.