بیوگرافی جلیل فخرایی شاعر + عکسها و درگذشت را با هم در شبناک مشاهده میکنیم
بیوگرافی جلیل فخرایی
جلیل فخرایی متولد سال ۱۳۴۹ در مشهد بود که شعر گفتن را از حدود سال ۱۳۶۸ آغاز کرد. وی در مقاطع زمانی مختلف
با مجلههای “آشنا” و “امیدانقلاب” و همچنین روزنامههای “شهرآرا” و “قدس” همکاری داشت
مرحوم فخرایی در کنار شاعری و سرودن غزل و دوبیتی، به گردآوری موضوعی اشعار شاعران خراسان رضوی می پرداخت
و حضور فعالی در انجمنهای ادبی مشهد داشت و عضو شورای شعر سازمان بسیج هنرمندان خراسان رضوی بود
جلیل فخرایی شاعر
ادبیات و اندیشه جلیل فخرایی دارای تاثیرات قابل توجهی در حوزه فرهنگ و فلسفه داشت و شناسنامه
آشکاری از ادبیات ناب خراسان را با خود همراه دارد. زبان شعر مرحوم فخرایی تغزلی است و بیشتر ذهن خود را در امواج تصویر و کشف و اوزان رها میسازد
عکسهای جلیل فخرایی
زبان شعر او ساده و خوشآهنگ است. با درونمایهای فلسفی و اجتماعی و تصاویری بدیع از طبیعت. همچنین اشعارش نشان از کوشش مستمر او برای یافتن شکل خاص و نوینی دارد
درگذشت جلیل فخرایی
فخرایی شاعر خوش ذوق و روزنامهنگار پیشکسوت خراسانی؛ در اثر عوارض سکته، ریه اش آب اورد و از طرفی چون سالها مشکل کلیه داشت
نتوانست دوام بیاورد و جمع ما را ترک کرد. جلیل فخرایی دوستی مهربان و صمیمی بود
روحش شاد و یادش گرامی.
اشعار جلیل فخرایی
اشعار جلیل فخرایی در زمان خودش جزو آثار آوانگارد محسوب می شد. او غزل بود و غزل میسرود. این ماه قرار بود او را در مشهد ببینم افسوس که زود دیر می شود.
شعری از مرحوم فخرایی
تا كه “من ” با ” تو ” آشنا شده است
در دل من ، “برو _ بيا ” شده است
تا به خود آمدم كه ديدم _ آه _
دست هامان ز هم جدا شده است
در غم عشق تو بيا و ببين
پشت آواز من دو تا شده است
ناله های غریب من ای دوست
باعث گریه خدا شده است
دل كه آيينه ايست صاف و زلال
در فراقت ببين چه ها شده است
قدر اين آينه كسي داند
كه به سنگ تو مبتلا شده است
ديد چشمت ولي نديده گذشت
كه چه بوده است يا چرا شده است
قلبت از کوفه وام میگیرد؟
دل ما بین که: کربلا شده است
شعر گفتن چه سود ؟ اينجا هم
شعر فرياد بي صدا شده است !!